Zaterdagochtend 27 februari 2021, 4:45 ‘s ochtends.
We staan klaar bij hetzelfde vertrekpunt van zwemmen als de eerste op 23 januari dit jaar. Bij Albèrt de Goey, sponsor met ABS Autoherstel, vóór gaat Han het water van de Singel in Woerden straks weer in voor 3,8 km zwemmen.
IJspret en de alternatieven voor het zwemmen
De weken ervoor was het nog spannend. De vorst zorgde voor onzekerheid over de mogelijkheid om in open water te kunnen zwemmen.
Han had al contact gelegd met een endless pool en de reddingsbrigade. Bij de eerste moet je denken aan een klein zwembad met een stroomversnelling waar je tegenin gaat zwemmen. De tweede optie was onder begeleiding van de reddingsbrigade in zee zwemmen ter hoogte van Scheveningen.
Helaas voor alle schaatsliefhebbers was de vorst periode van korte duur en voelde het in de week na die periode zelfs alsof de lente ingezet had. Voordeel was dat het ijs snel verdwenen was en we gewoon weer volgens plan vanuit het Groene Hart konden starten.
Corinna ‘Tripple Dutch’ Mocking
Maar zoals gezegd stonden we op tijd klaar om Han aan te zien komen voor de film en de timing was perfect. Nog geen 5 minuten later komt de witte camper aanrijden en stapt Han samen met Inge uit. Vrijwel direct wordt alles uitgeladen en verplaatst naar onze camper. Dit keer zijn we namelijk weer volgauto, support en film/foto crew tegelijk en rijdt Co met ons mee.
Vlak voor Han aankwam liep er een onherkenbaar iemand in een wetsuit op ons af. Verrassend, zo tegen 5 uur ‘s ochtends. De stem die ons vriendelijk goedemorgen wenst verraad dat het Corinna ‘Tripple Dutch’ Mocking is. Luister naar de Tri-Times podcasts die we in 2019 met haar hebben gemaakt. Ze gaat lekker een stukje met Han mee zwemmen zegt ze 😉
Er verzamelen zich wat mensen, maar we hebben ook deze keer nog niet veel ruchtbaarheid aan de triathlon gegeven omwille van de corona maatregelen.
Te water
In no time staat Co op de sup en springen Han en Corinna het water in alsof het 18 graden warm is. Triathlon 2 is van start.
We lopen een deel mee en interviewen Corinna nog snel als ze het water halverwege uit komt. Het was toch wel koud en Han zwemt flink door gaf ze aan. Top dat ze er bij was!
We laten op de helft Han en Co alleen, maar niet zonder toezicht en begeleiding. Dat is zo fijn dat er altijd mensen zijn die langs de kant staan in de bochten met een felle lamp en anderen die meelopen om een oogje in het zeil te houden. Albèrt klopt op het raam van het busje en vraagt of we een kop koffie willen. Nou dat wilde we wel.
Ongelooflijk hoe snel Han weer in het zicht van het eindpunt was. Van de twee fietsers van Team Martin Oostveen Hoveniers, die het eerste stuk meerijden voor support en navigatie is alleen Martin zelf nog maar aanwezig. Pieter is onderweg horen we. Die had ook niet gerekend op zo’n snelle zwemtijd.
Op naar de provincie Zuid-Holland
Tijdens het omkleden wordt er gelachen en iets warms gedronken. Ook nu staat Han weer vlot buiten met de tijdritfiets aan de hand. Hij vraagt aan Martin of hij de route heeft en roept’ kom op we gaan’. Als ze koud een paar minuten vertrokken zijn komt Pieter aan. Die zet de achtervolging in.
Deze keer doen we de provincie Zuid-Holland aan. Vorig jaar toevallig ook de tweede triathlon. We herinneren ons nog goed de geweldige ontvangst in Rotterdam bij trainer Ramon Storm van Rotterdam Atletiek. Daar ontmoette Han zelfs een wereldrecordhouder racerunning. Dit keer zal de finish helaas nog zonder racerunners zijn.
Ook wij zetten met de camper de achtervolging in en treffen de mannen langs De Kromme Mijdrecht zo’n beetje op de grens van de provincie Utrecht en Zuid-Holland waar we rustig achter hen aan gaan rijden. De eerste verzorging is afgesproken ter hoogte van Vrouwenakker. Ook het fietsen gaat voorspoedig in het begin.
Sluitertijd en diafragma
Mooi van het starten in deze periode is dat we in het donker beginnen en de zon op zien komen. Vandaag belooft een redelijk mooie dag te worden dus we kijken uit naar de beelden die we zullen schieten. We leren elke triathlon weer beter om te gaan met de verandering van licht, dus sluitertijd en diafragma goed in te stellen.
Maar door de dubbele functie die we vandaag hebben merken we dat we dat wel eens over het hoofd zien. Het is dan ook altijd spannend om daags na de triathlon de beelden terug te gaan kijken. Om vast vooruit te lopen op de film die we voor ogen hebben. De videobeelden die we deze dag hebben gedraaid zijn prachtig.
Richting de kust
De route gaat richting de kust en ter hoogte van Lisse worden Pieter en Martin afgelost door Sander en Denny. Frisse benen die zeker weer tot het 140 km punt bij Han blijven. Vanaf daar neemt Co het stokje over.
Han voelt zich goed en dat zien wij ook aan hem. Hij eet en drinkt en praat en lacht. Die zit goed in z’n vel vandaag. Na Lisse spreken we af dat we ter hoogte van Noordwijk weer op ze zullen wachten. Dan is het ook wel tijd voor appeltaart.
Inmiddels is het heerlijk weer. Beetje zon, beetje wind en aangename temperatuur voor deze tijd. In Noordwijk rijden we door tot we op een parkeerplaats uitkomen waar ze langs zullen fietsen. Ik, Erik, loop net met de camera richting de zee over een pad door de duinen als ik Co hoor roepen dat ze er al aankomen. Dan maar weer terug, had de zee net in beeld.
Dansje voor de dames
De taart wordt aangesneden en we staan op gepaste afstand met elkaar te kletsen als we Han plots weg zien lopen. Hij steekt over richting de duinen en raakt in gesprek met een aantal dames die staan te wachten op een vriendin die 50 is geworden. Of Han iets leuks in wilde spreken voor haar….nou dat was geen probleem. Han luidde het zelfs in met een vrolijk dansje en wenste de dames een fijne dag. Even ter herinnering, hij is dus ook bezig met een long distance triathlon. Wat een energie zit er in die man.
Koffie met appeltaart
We besluiten om de pier van Scheveningen over te slaan en naar Loosduinen te rijden om ze daar op te wachten. We hebben Co al een paar keer koffie uit de Moka belooft en dat moest er daar maar eens van komen vond hij. Zo gezegd zo gedaan. We zetten de camper op een parkeerplek en gaan op de stoep koffie zitten maken.
Loosduinen is niet ver van Hoek van Holland. Daar wilde we dolgraag ook filmen, hopelijk zo’n joekel van een tanker of een anders schip. Dat liep toch niet helemaal zoals gepland. Via Whatsapp delen de fietsers een locatie en we zien dat ze al voorbij Hoek van Holland zijn als wij best nog een eind moeten. Ze gaan hard!
Het delen van de locatie kunnen we tijdens de derde triathlon naar alle waarschijnlijkheid met alle belangstellenden doen. We krijgen dan de tracker te leen die op het moment in ontwikkeling is voor gebruik bij triathlon wedstrijden. Die tracker kan dan detecteren of je aan het stayeren bent. Tijdens de triathlons van TwaalfTwintig heeft alleen Han een tracker hoor, geen controle dan.
We treffen de mannen ergens op een punt langs de Maasdijk. Daar wordt wat gegeten en gedronken en zetten we de route voort naar Schiebroek. Daar zal Co, die zich achter in de bus al aan het omkleden is, op de fiets stappen om de laatste kilometers met Han richting Gouderak te fietsen. In Gouderak was vorig jaar ook de wissel van fietsen naar lopen, lekker voor de herkenning.
Rottemeren
We doen nog een stop voor we naar Gouderak rijden. De Rottemeren. Op de kaart leek het een prachtig punt en in het echt is dat het ook absoluut.
Als we met de camera’s naar het water lopen zeggen we nog tegen elkaar dat we hopelijk op tijd zijn. Dat is de goden verzoeken, want Jorèn ziet Han en Co al rijden op de dijk. Zo snel als het kan kiezen we een punt om ze te fotograferen, maar dat viel niet mee. Toch maar even naar het water doorgelopen om wat plaatjes te schieten. Prachtig natuurgebied is het, de Rottemeren.
De wissel en versterking
Bij het wisselpunt komen Olaf en Gerard Remmerswaal net aanrijden. Olaf in de auto van ABS Autoherstel en Gerard in de auto van Co. Co zal vanaf hier naar huis rijden om geen gedoe te hebben rond de avondklok die nog geldt.
Het is al een paar keer gezegd, maar het gaat echt heerlijk vandaag met Han. Hij komt met een brede lach op zijn gezicht aan en begroet Gerard uitbundig bij aankomst. Jorèn neemt de fiets aan en zet die gelijk achter op de camper. Han kleed zich in de camper om en is weer aan het eten en drinken. Niet te veel want dat kan met lopen alleen maar in de weg gaan zitten. De tas met voeding en spullen die Han mogelijk onder weg zal willen gebruiken geven we aan Gerard. Hij fietst afwisselend met Olaf samen de hele marathon, die Han nu gaat lopen, mee. Ze verzorgen tevens de navigatie zodat we Han niet kwijt zullen raken dit keer.
De wissel verloopt relaxed en ook weer zeer vlot. Han is voor we het weten de straat alweer uit en Gerard springt snel op de fiets om hem te gaan volgen. De looproute gaat richting Ouderkerk aan den IJssel en zal door het prachtige natuurgebied lopen langs De Loet. Onderweg op de dijk langs de Hollandsche IJssel staan we Han en Gerard op te wachten in het zonnetje. De plaatjes spreken voor zich.
Han pakt bij de auto zijn Aftershocks en zet een playlist aan met van alles wat. Van Creedence Clear Water Revival tot Vivaldi. Met muziek op lijkt Han de focus echt helemaal te pakken te hebben. In geen van de triathlons die we tot nu toe hebben gedaan met hem was hij zo in zijn eigen bubbel en zo gefocust tijdens het lopen. Met Jorèn had ik het er nog over dat je tijdens de triathlons als begeleiding vanzelf ook het gevoel overneemt waarin Han het beleeft. Dat is vandaag een enorm goed gevoel.
Wonderdrank?
Als we in de buurt van Stolwijk komen horen we dat Inge samen met Tim al in Haastrecht staan te wachten. Tim loopt weer de laatste kilometers met z’n vader mee. We hopen dat dit een traditie wordt, want het is zo mooi om te zien als die twee elkaar ontmoeten. Tim vol trots en Han krijgt daardoor weer een nieuwe energie boost.
Over energie boost gesproken. In de aanloop naar deze triathlon heeft Han Beet-It geprobeerd. Een geconcentreerde vorm van bietensap voor een natuurlijke boost. Zou dat het geheim zijn van de vorm waarin Han vandaag verkeert? We gaan de volgende keer de proef op de som nemen.
Als Han en Tim in Haastrecht vertrekken voor de laatste kilometers richting Reeuwijk kijken we op de routekaart waar we nog een laatste keer willen staan voor beelden en vertrekken we ook. Reeuwijk is dit keer de finish plaats. Precies op het punt bij Bistro ‘t Wapen, waar we vorig jaar begonnen met het zwemonderdeel in de Reeuwijkse Plassen.
Tegenover het pad aan de overkant van de Breevaart, waar ze voorbij zullen komen zetten we de camper ergens op de stoep en wachten Han, Tim en Gerard op. Gerard heeft de volle 42 km met Han mee gefietst. Ook hij zat heerlijk in zijn bubbel en genoot van Han en het mooie weer.
De zon gaat inmiddels onder en dat zorgt ervoor dat de temperatuur ook snel daalt. Daar lopen ze, een prachtig plaatje. We horen ze met elkaar praten en Gerard volgt hen op de voet. Op naar het eindpunt.
De finish
Daar staan Inge en Lotte met een kennis en een vriendin op hen te wachten. Absoluut een warme ontvangst en een prachtige afsluiting van triathlon #02.
3.830 m gezwommen, 180,57 km gefietst en 43,07 km gelopen in 12 uur en 18 minuten. We komen in de buurt van 12:20.
Op naar #03, de provincie Gelderland.